Zamansız Gelenler Zamansız Gidenler

   Neden bu zamansızlık ? demek geliyor içimden …

 Zamansız gelenlerden hoşlanmadığım gibi zamansız gidenlerden de hoşlanmam,hoşlanmadığım içindir ki hep başıma gelir hiç düşünmediğim anlarda aklıma düşerler zamansız bir şekilde,onlara kızamam durup kendime kızarım iç sesimle konuşurum ‘’zamansızca’’…

 Olmadık zamanlar da kendimi tuhaf bir şekilde ‘’kendi kendime’’ konuşurken bulurum hayal kurmak artık hobim oldu bunu söylemiyorum bile bundandır ki hayal gücüm çok iyi.

Hayal gücüm o kadar ileri seviyedeki  küçük çocuklara hikaye  anlatırken  bunu çok daha iyi anlıyorum pür dikkat beni dinlemelerini sağlayabiliyorum,annelerini bir nebze rahatlatıyorum diyebilirim,tabii ki de  tam havaya girmiş hikayeleri art arda  sıralarken anneleri ‘’hadi ama eve gidiyoruz ‘’ demeleriyle  dağılıyorum ve onlarda ‘’zamansız’’ gidenler kategorisine yerleşiyorlar.

Zamansız gitmek bu evrende olağan bir şeymiş  hissi uyandırıyor insanda,öyle ki hiç aklına düşmeyecek biri bir anda aklına geliyor ve sonra ‘’zamansız’’ bir şekilde aklımdan  gidiyor,gitmeyenler de var tabii ki de  hatta  gereğinden fazla kalanlar da oluyor insan alışmış bir kere ‘’zamansız’’ gidişlere fazladan  birkaç gün kalınca insan şaşırıyor düşünüyor  zamanı ne zaman diye.İnsana en çok da ‘’zamansız ‘’gidenler ‘’zaman’’ kavramını anımsatıyorlar.

Neden bu ‘’zamansızlık’’ demeden de geçemiyorum her defasında …

 Sürç-i  lisan ettiysem affola  ‘’zamansızlık''  kavramını çok sık yaşamamak üzere hoş kalın …. 

                                                                                           SİNEM KANDEMİR